Η Ελιά - The olive tree.

Ο Ομηρος και ο Πίνδαρος, ο Αισχύλος και ο Σοφοκλής 'εχουν αφιερώσει μοναδικούς, υπέροχους
στίχους - ύμνους στην προσφορά της. Στη σύγχρονη ποίηση και την πεζογραφία η ελιά πρωταγωνίζεται.
Παλαμάς, Σικελιανός, Ρίτσος, Σεφέρης, Ελύτης δεν παραλείπουν να αναφερθούν στο δέντρο
"με της ρυτίδες των γονιών μας".

Homer and Pindar, Aeschylus and Sophocles devoted unique, superb verses to hymning its benefits.
In modern poetry and prose it plays a leading role.
Palamas, Sikelianos, Ritsos, Seferis, Elytis all speak of the tree "with the wrinkles of our forefathers".

Η Ελιά.
Είμαι του ήλιου η θυγατέρα
Η πιο απ' όλες χαίδευτή.
Χρόνια η αγάπη του πατέρα
Σ'αυτόν τον κόσμο με κρατεί.
Οσο να πέσω νεκρωμένη,
Αυτόν το μάτι μου ζητεί.
Είμ' η ελιά η τιμημένη.

Οπου κι αν λάχω κατοικία
Δε μ'απολείπουν οι καρποί.
Ως τα βαθειά μου γηρατεία
Δε βρίσκω στη δουλειά ντροπή.
Μ'έχει ο Θεός ευλογημένη,
κι είμαι γεμάτη προκοπή.
Είμ' η ελιά η τιμημένη.

Κωστής Παλαμάς

The Olive.
I am the daughter of the sun,
the most carressed of all.
For years the love of a father
Has held me in this world.
Until I fall in death,
my eye seeks him.
I am the olive, held in honour.

Wherever I find home,
my fruit is never lacking.
Until extreme old age,
I find no shame in work.
I have the blessing of God,
And I am all industriousness.
I am the olive, held in honour.

Costis Palamas


Στο ηλιόλουστο ελληνικό τοπίο, κάτω από το γαλανό μας ουρανό, η ελιά ακούραστη,
σκεπτική και συνεπής συνυφαίνει το παρελθoν με το παρόν, αυτοδιαμορφωνόμενη
και μεταβαλλόμενη ως μυθικός Πρωτέας. Δεν είναι αιώνια, αλλά αθάνατη στις καρδιές μας.
Κόσμημα της ελληνικής γης, ζωντανός μύθος πολιτισμών, που στήριξαν πάνω τους θρύλους,
παραδόσεις, θρησκευτικές τελετουργίες, προκαλεί το χρόνο στο διηνεκές.
Ιερό δέντρο όλων των μονοθείστικών θρησκειών της Μεσογείου έχει μια ιδιαίτερη σχέση με
τη χώρα μας.

In the sun-drenched Greek landscape, beneath the azure of the heavens, the olive, tireless,
reflective and dependable, weaves the past with the present, giving itself its own shape and
changing it like Proteus of myth. It is not eternal, but it is immortal in our hearts.
Adornment of the Greek earth, a living myth of cultures which have based their legends,
traditions and religious rites upon it, it challenges time in perpetuity.
A sacred tree for all monotheistic religions of the Mediterranean, it has a special relationship
with Greece.