Monday, June 18, 2012

Kisses and goodbye





For a few weeks I will be away from my blog.
Thank you all my dear friends for your lovely comments and make me smile..
Tschüss und Auf Wiedersehen!!

Sealed with a Smile 
A double smile had come to seal this story; I don't know if the story will be continued, but I do know that life itself will continue its stories; and maybe someday, Ariostos  the Observant will be able to cross the borders of each and every country, by showing a rose for his passport picked from his own humble garden or from the rose-garden of Lidice: the Rose Garden of Worldwide Friendship. And maybe someday, through myriads of struggles and vigils and excavations inside as well as outside us, inside history and inside the future, we will arrive at the Land of Smiles, out there beyond race and religion and tradition and language, where Man will recognize Man as his brother, from the same smile full of self-knowledge, and all men will exchange gazes and feelings of an universally human creative offering of thanks.

---Yannis Ritsos


(painting Yannis Moralis)

Tuesday, June 12, 2012

The Parthenon






The Parthenon illuminated at night.
This temple which has been admired for centuries,
and has become a point of reference for the entire civilized world,
expresses the ideals and greatness of the Athenian Republic.

Ο Παρθενώνας, καθώς φωτίζεται την νύχτα.
Ο ναός αυτός που θαυμάστηκε στους αιώνες κι έγινε σημείο αναφοράς
για όλον τον πολιτισμένο κόσμο, εκφράζει τα ιδεώδη και το μεγαλείο
της Αθηναϊκής Δημοκρατίας.
Der Parthenon in der Nacht beleuchtet.
Dieser seit Jahrhunderten bewunderte Tempel,
der zu einem Bezugspunkt der gesamten zivilisierten Welt geworden ist,
drückte die Ideale und Größe der Athener Republik aus.





Friday, June 8, 2012

A poem by Günter Grass




Günter Grass (born 16.Okt. 1927)
Is a German novelist, poet, playwright, illustrator, graphic artist,
sculptor and recipient of the 1999 Nobel Prize in Literature.             
He is widely regarded as German’s most famous living writer.

 
Europas Schande
Ein Gedicht von Günter Grass
Dem Chaos nah, weil dem Markt nicht gerecht,
bist fern Du dem Land, das die Wiege Dir lieh.
Was mit der Seele gesucht, gefunden Dir galt,
wird abgetan nun, unter Schrottwert taxiert.
Als Schuldner nackt an den Pranger gestellt, leidet ein Land,
dem Dank zu schulden Dir Redensart war.
Zur Armut verurteiltes Land, dessen Reichtum
gepflegt Museen schmückt: von Dir gehütete Beute.
Die mit der Waffen Gewalt das inselgesegnete Land
heimgesucht, trugen zur Uniform Hölderlin im Tornister.
Kaum noch geduldetes Land, dessen Obristen von Dir
einst als Bündnispartner geduldet wurden.
Rechtloses Land, dem der Rechthaber Macht
den Gürtel enger und enger schnallt.
Dir trotzend trägt Antigone Schwarz und landesweit
kleidet Trauer das Volk, dessen Gast Du gewesen.
Außer Landes jedoch hat dem Krösus verwandtes Gefolge
alles, was gülden glänzt gehortet in Deinen Tresoren.
Sauf endlich, sauf! schreien der Kommissare Claqueure,
doch zornig gibt Sokrates Dir den Becher randvoll zurück.
Verfluchen im Chor, was eigen Dir ist, werden die Götter,
deren Olymp zu enteignen Dein Wille verlangt.
Geistlos verkümmern wirst Du ohne das Land,
dessen Geist Dich, Europa, erdachte.

 
Ντροπή της Ευρώπης

Είσαι πολύ κοντά στο χάος, 
γιατί δε συμμορφώθηκες πλήρως στην αγορά
 Ό,τι με την ψυχή ζητούσες και νόμιζες πως είχες βρει
τώρα σαν κάτι περιττό αποβάλλεις και το πετάς μες στα σκουπίδια.
Ολόγυμνη σαν οφειλέτης διαπομπεύεται, υποφέρει η χώρα εκείνη
που έλεγες πως της χρωστάς ευγνωμοσύνη.
Στη φτώχεια καταδικασμένος τόπος, τόπος που ο πλούτος του
τώρα στολίζει τα μουσεία: λάφυρα που έχεις τη φροντίδα Εσύ.
Κείνοι που χίμηξαν με την ορμή των όπλων στη χώρα την ευλογημένη με νησιά
στολή φορούσαν και κρατούσαν τον Χέλντερλιν μες στο γυλιό τους.
Καμιά ανοχή πλέον δε δείχνεις στη χώρα
που οι συνταγματάρχες υπήρξαν σύμμαχοι ανεκτικοί.
Χώρα που ζει δίχως το δίκιο, μα με εξουσία που επιμένει πως έχοντας αυτή το δίκιο
ολοένα σφίγγει κι άλλο το ζωνάρι.
Σε πείσμα σου η Αντιγόνη μαυροφορεί - σ’ όλη τη χώρα
πενθοφορεί και ο λαός της που κάποτε σ’ είχε φιλοξενήσει.
Μα οι ακόλουθοι του Κροίσου έχουν στοιβάξει έξω απ’ τη χώρα,
στα θησαυροφυλάκιά σου, ό,τι σαν μάλαμα αστράφτει.
Πιες, επιτέλους, πιες κραυγάζουν επίτροποι σαν μαζορέτες
μα ο Σωκράτης σού επιστρέφει γεμάτο πίσω το ποτήρι.
Σύσσωμοι, ό,τι σου ανήκει, βαριά θα ρίξουν την κατάρα
θεοί, αφού η θέλησή σου ζητά ξεπούλημα του Ολύμπου.

Χωρίς του πνεύματος τροφή, τότε κι εσύ θα καταρρεύσεις
δίχως τη χώρα που ο νους της, Ευρώπη, εσένα έχει πλάσει.

 (απόδοση στα ελληνικά Γιάννης Ευθυμιάδης - Σοφία Γεωργαλλίδη)

 
Europe’s shame
(a poem by Guenter Grass) 

Close to chaos, because the market is not just, you’re far away from the country which was your cradle.
What was searched and found with one’s soul, is now considered to be as worthless as scrap metal.
As a debtor put naked on the pillory, a country about which you used to say you were grateful, suffers.
Poverty doomed country whose maintained wealth adorns museums of the loot you kept.
Those [World War II German nazi occupation soldiers] who hit the country, blessed with islands, with the force of arms wore both uniforms and [books of German poet, inspired by ancient Greek poetry] Hölderlin in their knapsacks.
Barely tolerated country whose colonels were once tolerated by you as an alliance partner.
Country which lost its rights, whose belt is tightened and tightened again by the cocksurely powerful.
Antigone defying you wearing black and all over the country, the people whose guest you have been wear mourning clothes.
However, outside the country, the Croesus resembling followers have hoarded all what glitters like gold in your vaults.
Booze at last, drink! [European] Commissioners’ cheerleaders shout. However, Socrates gives you back the [hemlock poison] cup full to the brim.
Curse you as a chorus, which is characteristic of you, will the gods, whose Mount Olympus you want to steal.
You’ll waste away mindlessly without the country, whose mind invented you, Europe.






Monday, June 4, 2012

Monument of the Unknown Soldier









Two quotations by Thucydides, from Pericles’ Funeral Oration, are inscribed
on the retaining wall:
« Μια κλίνη κενή φέρεται έστρωμένη των αφανών»
(…”and one bed is carried empty, made for the unknown ones”)
and «Άνδρών έπιφανών πάσα  γη τάφος»
(…”for eminent men, every place is (a worthy) burial ground”).

The inscription  flanks a central sculpture in low relief,
depicting a dying soldier.



Δύο αποσπάσματα από το Θουκυδίδη, από Επιτάφιο του Περικλή, είναι γραμμένα
σχετικά με την αναλημματικού τοίχου:
«Μια κλίνη κενή φέρεται έστρωμένη των άφανων»
(... "Και ένα κρεβάτι φέρεται κενό, για τους άγνωστους αυτούς")
και «Άνδρών επιφανών πάσα γή τάφος»
(... "Για επιφανείς άνδρες, κάθε τόπος είναι (άξιο) νεκροταφείο»).

Η πλευρική επιγραφή, περιβάλλει ένα κεντρικά τοποθετημένο ανάγλυφο,
που απεικονίζει έναν ετοιμοθάνατο οπλίτη.

 
Zwei Zitate von Thukydides, von Perikles‘ Leichenrede, sind auf der
Mauer eingemeisselt: «Μια κλίνη κενή φέρεται έστρωμένη των άφανων»
(... "Und ein Bett getragen wird leer, gemacht für die unbekannten ")
und «Άνδρών έπιφανών πάσα γή τάφος»
(... "Für hervorragende Männer, ist jeder Platz (würdig) Gräberfeld").

In der Mitte dieser Inschriften eine Skulptur in flachem Relief,
die Darstellung eines sterbenden Soldaten.





The monument is guarded round the clock by the Evzones of the Presidential Guard.