Wednesday, November 30, 2011

Maxen's Irrtum.. A story for children




Σήμερα μου έχει υποσχεθεί να παίξουμε πολύ μαζί..
Γι αυτό έχω πλύνει και την μάπα μου!
Αλλά ξαφνικά επέστρεψε με το μαύρο της κουτί (Canon)
κρεμασμένο γύρο από το λαιμό της…
Μου εξηγούσε, ότι δεν έχει ακόμα καμιά χριστουγεννιάτικη
φωτογραφία ανεβάσει στο μπλοκ της..
Γιατί για καλό το έχει??
Έξω έχει ζέστη, και ο ήλιος μας καλεί πάλι στη θάλασσα!
Ας είναι .. σας εύχομαι καλό Advent!!


Heute hat sie mir versprochen, sich mit mir zu beschaeftigen...
Darum mache ich meine grosse Waesche !!

Aber ganz ploetzlich hat sie sich wieder ihren schwarzen Kasten 
(Canon) um den Hals gehaengt..

Sie erklaerte mir, dass sie noch keine Advent Motive fotografiert hat.
Wozu soll das wohl gut sein??

Da doch heute draussen die Sonne uns wieder zum Meer ruft..

Naja, also dann noch schoene Adventstage!



Today she  promised me to play with me.
That's why I do my big washing.

But quite suddenly she returned with her black box (Canon) hanging around her neck.
She explained me, that we have not posted anything about Christmas.
Why should that be good ?

Since the sun calls us back to the sea today..

Well then, have a beautiful season of Advent!!





΄Ειμαι ομως τωρα πολύ κουρασμένος!!

Ich bin jezt aber wirklich  SEHR muede!

I am really too tired to answer!!







Saturday, November 26, 2011

Σκέψεις -- thoughts






Οι άνθρωποι έχουν αλλάξει με τον καιρό..
Γιατί όμως?
Η ευγένεια έχει χαθεί ολόκληρη..
Σε όλους τους τομείς!!
Μια γυναίκα δεν έχει πλέον κανένα πλεονέκτημα.
Αυτό ειδικά δεν με πειράζει έμενα..
Ο εγωισμός σ' όλη του την μεγαλοπρέπεια!
Κρίμα!
Κανείς δεν κοιτάζει  κανέναν ποιά στα μάτια..
Μια βιασύνη χωρίς να ξέρουν και οι ίδιοι το γιατί..
Που πήγαν οι άνθρωποι, το χαμόγελο, ο καλός λόγος,
το πείραγμα, το χιούμορ?




People have changed over time.
And I cannot understand why?
Politeness and courtesy has been lost.
In every way.
Women no longer have advantages.
But this does not bother me.
Selfishness in all its splendor!
Nobody looks no more in anybody’s eyes.
Pity!
A hurry without knowing why!!

Where did all the people go..
their smile, the good word, the flirt, their humor?


 
Die Menschen haben sich  im Laufe der Zeit verändert.
Und ich kann nicht verstehen, warum?
Höflichkeit und Freundlichkeit sind  verloren gegangen.
In jeder Hinsicht.
Frauen haben keine Vorteile mehr.
Aber das stört mich nicht im Geringsten!
Egoismus in seiner ganzen Pracht!
Niemand schaut den Anderen mehr in die Augen.
Schade!
Alle sind in Eile, ohne zu wissen, warum!

Wo sind die Menschen geblieben?
Ihr Lächeln,  ein gutes  Wort, der Flirt, der Humor?





Πως και από πού το ξέθαψα!!

This old song came into my mind...





Friday, November 11, 2011

Our land - Ο τόπος μας

 


Γιάννης Ρίτσος  (1909 – 1991)

Ανεβήκαμε πάνω στο λόφο να δούμε τον τόπο μας-
φτωχικά, μετρημένα χωράφια, πέτρες, λιόδεντρα.
Αμπέλια τραβάν κατά τη θάλασσα.Δίπλα στ’ αλέτρι
καπνίζει μια μικρή φωτιά.Του παππουλή τα ρούχα
τα σιάξαμε σκιάχτρο για τις κάργιες.Οι μέρες μας
παίρνουν το δρόμο τους για λίγο ψωμί και μεγάλες λιακάδες.
Κάτω απ’ τις λεύκες φέγγει ένα ψάθινο καπέλο.
Ο πετεινός στο φράχτη. Η αγελάδα στο κίτρινο.
Πώς έγινε και μ’ ένα πέτρινο χέρι συγυρίσαμε
το σπίτι μας και τη ζωή μας; Πάνω στ’ ανώφλια
είναι η καπνιά, χρόνο με το χρόνο, απ’ τα κεριά του Πάσχα-
μικροί μαύροι σταυροί που χάραξαν οι πεθαμένοι
γυρίζοντας απ’ την Ανάσταση. Πολύ αγαπιέται αυτός ο τόπος
με υπομονή και περηφάνεια.Κάθε νύχτα απ’ το ξερό πηγάδι
βγαίνουν τ’ αγάλματα προσεχτικά κι ανεβαίνουν στα δέντρα.
__________________________________


Our land
by Yiannis Ritsos (1909 – 1991)
translated by Edmund Keeley

We climbed the hill to look over our land:
fields poor and few, stones, olive trees.
Vineyards head toward the sea. Beside the plow
a small fire smoulders. We shaped the old man's clothes
into a scarecrow against the ravens. Our days
are making their way toward a little bread and great sunshine.
Under the poplars a straw hat beams.
The rooster on the fence. The cow in yellow.
How did we manage to put our house and our life in order
with a hand made of stone? Up on the lintel
there's soot from the Easter candles, year by year:
tiny black crosses marked there by the dead
returning from the Resurrection Service. This land is much loved
with patience and dignity. Every night, out of the dry well,
the statues emerge cautiously and climb the trees.


Wednesday, November 2, 2011

Was schlimm ist.. What's bad





    Was schlimm ist
    Gottfried Benn  1886 - 1956

    Benn ungewohnt heiter, auf den ersten Blick jedoch nur. Nach wenigen Versen beginnt die Leichtigkeit zu schwinden, weicht ahnungsvoller Bedeutungsschwere.
    Die letzten Gedanken des Gedichts verloren am Ende ihre Schrecknis für Benn. Er starb an einem Sommertag, „wenn alles hell ist und die Erde für Spaten leicht“.

    Aus "Das Literarische Cafe"

    ----------------------------------------------------------


    Was schlimm ist
     Gottfried Benn

    Wenn man kein Englisch kann,
    von einem guten englischen Kriminalroman zu hören,
    der nicht ins Deutsche übersetzt ist.

    Bei Hitze ein Bier sehn,
    das man nicht bezahlen kann.

    Einen neuen Gedanken haben,
    den man nicht in einen Hölderlin Vers einwickeln kann,
    wie es die Professoren tun.

    Nachts auf Reisen Wellen schlagen hören
    und sich sagen, daß sie das immer tun.

    Sehr schlimm: eingeladen sein,
    wenn zu Hause die Räume stiller,
    der Café besser
    und keine Unterhaltung nötig ist.

    Am schlimmsten:
    nicht im Sommer sterben,
    wenn alles hell ist
    und die Erde für Spaten leicht. 




    _________________________________________

    What's bad 
    by Gottfried Benn  1886 - 1956



    Not knowing English
    and hearing about a new English thriller
    that has not been translated.


    Seeing a cold beer, when it is hot
    and not being able to afford it.


    Having a new idea
    that you cannot encapsulate in a  Hölderlin line,
    the way the professors do.

    Hearing the waves  beat against the shore on a holiday night
    and thinking, that is the way they always do.

    Very bad:
    being invited,
    when your home is quieter,
    the coffee better
    and not have to make small talks.


    Worst of all:
    not to die in summer,
    when the days are brighter
    and the earth yields easily to spade.


    _______________________________________________________________

      PS. My dear friends for so many years...
      Please take a look at the blog of my mentor in photography:
      HERE
      For a very long time I have been following his advice...