Back from Mani

Μάνη,  η νοτιότερη περιοχή, στη μεσαία χερσόνησο της Πελοποννήσου, (ή του "Μωριά"), που περιλαμβάνει περιοχές της Λακωνίας και της Μεσσηνίας είναι μιά πολύτιμη συλλογή από βυζαντινές και μεταβυζαντικές εκκλησίες, φράγκικα κάστρα και εκπληκτική φυσική ομορφιά. Η απομόνωση της όμορφης περιοχής, συνδυασμένη με την ανεξάρτητη φύση των κατοίκων, σημαίνει ότι κάποιες παραδόσεις και έθιμα εξελίχθηκαν ξέχωρα και ανεξάρτητα από την υπόλοιπη Πελοπόννησο και Ελλάδα, έτσι που η ξεχωριστή αυτή κοινωνία σημάδεψε το μανιάτικο τοπίο. Από την περίοδο της κατοχής της Ελλάδας από την Οθωμανική αυτοκρατορία και μέχρι και σήμερα, η αρχιτεκτονική της περιοχής φημίζεται για τους πύργους της και τις ισχυρά προστατευμένες κατοικίες των μανιάτικων οικογενειών. 

 Mani, the southernmost and middle peninsula of the Peloponnese or Morea, straddling the districts of Lakonia and Messenia in southern Greece, is a treasure trove of Byzantine and post Byzantine churches, Frankish castles and stunning scenery.
The isolated aspect of this beautiful area, combined with the independent nature of its inhabitants meant that some traditions developed separately from the rest of the Peloponnese and Greece so that a distinct society made its mark on the landscape. To this day the architecture of the area is famed for the tower houses and fortified family dwellings from the period of the Ottoman occupation of Greece.
 

 

Kann jemand die Schönheiten dieser Landschaft in Mani beschreiben?  Kaum….

Führt euch beim Betrachten meiner Fotografien die Hitze des August’s, den

Lärm der Cicaden und das grelle, gleissende Licht von Griechenland vor Augen….!

Can one describe the beauty of the landscape from Mani?  Hardly ....

Looking at my photographs, think about the dry heat in August, the noise of the cicadas

and the bright, dazzling light of Greece....!

---

On vacation

Leaving for a short trip with promises to bring more photo material !!!
 

Waterfall in Edessa

The waterfall in Edessa, from 70 m height, is one of Europe's biggest.

Edessa is a small town in Northern Macedonia.

Walking beneath the waterfall.

Edessa means "city on the water"..

Edessa (Έδεσσα), the capital of the prefecture, is built on the plateau between Vermio and Vora with a view of the plain, abundant vegetation, flower-filled gardens and many water springs. Northeast of the town, at a verdant location with a beautiful view, the famous waterfalls of Edessa can be found. "Edessa" means "city on the water". The name comes from the old Phrygians, who colonized this region even before the Macedonians, in the 9th century B.C. Later, as part of Macedonia, Edessa played an important role as the capital city. Later still, during Roman times, the famous Via Egnatia passed through here. Centuries of natural rock erosion and weather phenomena have created a multitude of bigger and smaller waterfalls that can be admired in today's waterfall park of Edessa. The volume of water from the biggest waterfall, called "Karanos" falls about 70m. You don't expect it, but behind the waterfall there is a little cave that can be explored by the curious visitor.... At the very top of the falls, they've diverted part of the stream into an attractive garden, complete with mini waterfalls, footbridges, and of course, lots of flowers. They have also turned other parts of the stream into channels rushing between buildings as well as a cafe. Today the waterfalls are a well-known site of the immense beauty for the whole of Greece and the rest of the world.

A song from Hellas

Lord Byron (1788 – 1824)

From DON JUAN

The isles of Greece, the isles of Greece!

   Where burning Sappho loved and sung.

Where grew the arts of war and peace –

   Where Delos rose and Phoebus sprung!

Eternal summer gilds them yet,

But all, except their sun, is set.

Durst nach Lavendel

ΤΟ ΚΟΧΥΛΙ

Έπεσα γιά να κολυμπήσω

   κι άφησα τήν καρδιά μου πίσω

Άφησα τήν καρδιά μου χάμω

  σαν τό κοχύλι μές στην  άμμο

Πέρασαν όλες οί κοπέλες

   με τά μαγιό καί τίς ομπρέλες

Ύστερα πέρασαν οί φίλοι

   κανείς δε βρήκε τό κοχύλι

Χρόνους καί χρόνους κολυμπάω

   πού νά ν’ η αγάπη γιά νά πάω

Έφαγε ή θάλασσα τό βράχο

   κι έμεινε το  νησί μονάχο.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ

Σκέψεις.. Gedanken

Στη μέση του καλοκαιριού πάντα έχω την αίσθηση ότι πλησιάζει στο τέλος.
Κάθε χρόνο, νομίζω ότι δεν έχω ζήσει αρκετά ..
Λοιπόν, είμαστε ακόμη στις αρχές Αυγούστου και έξω από το παράθυρό μου, το τζιτζίκια τραγουδούν μαζί με τα τριζόνια
μια δυνατή συναυλία. Τραγουδούν ένα τραγούδι χαρούμενο. Κάθε μέρα εξακολουθεί να είναι μια ωραία και ζεστή μέρα του καλοκαιριού. Και όμως!
Δεν είμαι ένα άτομο το χειμώνα ..
'Αραγε απόλαυσα πραγματικά αυτό το όμορφο καλοκαίρι όσο θα έπρεπε;

In the midst of summer always comes over me the feeling that it is coming to an end.
Every year I think I have not had enough ..
Well, we are still in early August and outside my window, the cicadas sing with the crickets
a loud concert. They sing a joyful song. Every day is still a nice and hot summer day. And yet!
I am not a winter person ..
Did I really enjoy this beautiful summer as much as I should? 

Inmitten eines jeden Sommers überkommt mich immer das

Gefühl, dass er bald zu Ende geht.

Jedes Jahr glaube ich, ihn nicht genug ausgekostet zu haben.

Nun, wir haben noch Anfang August und vor meinem Fenster singen

die Zikaden mit den Grillen ein lautes Konzert.

Ein fröhliches Lied.

Jeder Tag, hier in Griechenland ist immer noch ein schöner, heisser

Sommertag.

Und doch!!

Ich bin kein Wintermensch.

Habe ich wirklich diesen Sommer richtig genossen?

Πήλιο. Mt. Pelion

From the village Milina...

Είχε φεγγάρι

γέμισαν τά μαλλιά σου

χρυσά φύλλα

τά πήρα

τά ‘βαλα μυστικά

κάτω απ’ τό προσκέφαλό μου

δέν κοιμάμαι

γυμνώνω τόν ίσκιο σου.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ (1909 – 1991)

Die Strasse des Mondes...

I find solace in watching the moon...